Prawo cmentarzy parafialnych określa zasady i prawa właściciela działki cmentarnej. Nakreśla również prawa rewerenta oraz kary za pochówki, które nie odbywają się w ramach posługi religijnej. Poniżej przedstawiono kilka głównych punktów, które należy wziąć pod uwagę:
Prawa właściciela działki cmentarnej
Kiedy kupujesz działkę cmentarną, masz pewne prawa. Po pierwsze, masz prawo do pochowania tam szczątków swojej bliskiej osoby. Prawo to nazywane jest Interment Right. Można je jednak nazwać również prawem do pochówku (Inurnment Right), ponieważ obejmuje ono również pochowanie prochów lub urny zmarłego. Po drugie, masz prawo do pochowania bliskiej osoby, jeśli jesteś w tej samej linii co właściciel działki. Możesz również mieć prawo do pochowania bliskiej osoby w Memoriale, który jest nadziemną strukturą do pochówku szczątków. Wreszcie, możesz pochować bliską osobę w Niszu, który jest specjalnym obszarem przeznaczonym dla ingrediencji kremacyjnych.
Prawa właściciela działki cmentarnej są umowne i regulowane przez zwykłe prawo zobowiązań. Nie należy jednak mylić prawa własności ze służebnościami cmentarnymi, które różnią się od prawa własności. Generalnie działki cmentarne są własnością dwóch lub więcej osób we wspólnocie. W takim przypadku nie trzeba uzyskiwać zgody współdzierżawców, aby pochować tam bliską osobę.
Inny rodzaj własności działki cmentarnej dotyczy organizacji religijnej. Organizacja ta może być prywatna lub publiczna, w zależności od jej regulaminu. W niektórych przypadkach kościół może ograniczyć prawa do pochówku do członków lub osób będących w komunii z kościołem. W związku z tym może być konieczne przestrzeganie tych przepisów.
W przypadku zażalenia, możesz odwołać się od regulaminu cmentarza. Możesz to zrobić poprzez spotkanie z komitetem cmentarnym na publicznym spotkaniu, które zazwyczaj odbywa się regularnie. Jeśli komitet nie jest w stanie dojść do porozumienia, możesz również skierować swoją sprawę do Board of Selectman.
Zasady obowiązujące na cmentarzu parafialnym
Istnieją zasady regulujące pochówek i własność grobu. Zasady te mają na celu dostarczenie wytycznych i procedur dla utrzymania porządku na cmentarzu. Regulują one również opiekę i utrzymanie grobów i działek. Kompletny regulamin cmentarza jest dostępny do wglądu w biurze cmentarza w godzinach pracy. Działki i groby należy utrzymywać w dobrym stanie i nie wolno na nich umieszczać żadnych obraźliwych przedmiotów ani konstrukcji.
Cmentarz musi zapewnić ewidencję tego, co jest pochowane na działce. Ewidencja ta powinna być prowadzona przez władze cmentarza. Jeśli jakakolwiek część grobu zostanie usunięta, władze cmentarza muszą przesłać PHMC i powiatowi kopię ewidencji.
Własność grobu jest przekazywana rodzinie w momencie śmierci. W niektórych przypadkach, rodzina może zakupić prawa do miejsca na grób. W innych przypadkach rodzina może wykupić dodatkowe “Prawa do pochówku”, aby umożliwić pochowanie w tym miejscu innych osób. Jeśli jednak rodzina nie jest zadowolona z własności grobu, może go wymienić na inny. Nabywca grobu musi podpisać umowę określającą warunki własności i musi zwrócić oryginalną służebność.
Cmentarz nie może być założony przez samowolę jego funkcjonariuszy lub organu zarządzającego. Przepisy muszą być jasne.
Prawa rewerenta
Prawa rewerenta na cmentarzu parafialnym to rodzaj prawa, jakie przysługuje rewerentowi w stosunku do działki cmentarnej. Prawa te powstają w momencie nabycia nieruchomości przez gminę na cele publiczne. W takich przypadkach reverter nie może pozwać gminy o zabranie odszkodowania.
Gdy cmentarz nie jest wykorzystywany na cele publiczne, grunt wraca do pierwotnego grantodawcy lub donatorów. Istnieją dwa sposoby na stworzenie praw rewerenta: poprzez uchwalenie ustawy lub przekazanie tego uprawnienia gminie.
Pierwsza metoda polega na ustanowieniu praw majątkowych rewersanta. Odwrócony może nie mieć możliwości wystąpienia z roszczeniem, jeśli cmentarz jest wykorzystywany do celów religijnych. Drugą możliwością jest wystąpienie z roszczeniem do sądu administracyjnego.
Generalnie, prawa rewerenta na cmentarzu parafialnym są chronione przez statut i zasady. Zasady te muszą być jednak racjonalne i jednolite. W przeciwnym razie umowa o związanie się takimi zasadami może być nieważna. Dlatego ważne jest, aby przed podpisaniem jakiejkolwiek umowy dokładnie zapoznać się z tymi prawami.
Kary za odbycie się bez nabożeństwa religijnego na cmentarzu
Kary za odbycie się bez nabożeństwa chrześcijańskiego na cmentarzu parafialnym są często ponoszone w przypadku, gdy pogrzeb odbywa się bez nabożeństwa religijnego. Kary ponoszone są również w przypadku pochówku osoby zmarłej skremowanej. Dzieje się tak dlatego, że władze odpowiedzialne za pochówek mogą nie zezwolić na pochówek lub rozsypanie skremowanych szczątków.
Przeniesienie własności grobu
Jeśli zmarły pozostawił testament, jego majątek może przenieść własność grobu na żyjącego małżonka. Alternatywnie, przedstawiciel osobisty może wypełnić akt zgody (Deed of Assent), aby przenieść własność na najbliższą rodzinę.
Kiedy osoba przenosi prawo własności do grobu, musi powiadomić najbliższego krewnego zmarłego. Osoba ta musi być znana lub może być ustalona w wyniku rozsądnych poszukiwań lub dociekań. Ponadto, osoba ta musi opublikować zawiadomienie o pogrzebie w gazecie o powszechnym obiegu w hrabstwie, w którym znajduje się grób. Zawiadomienie to musi być opublikowane co najmniej 30 dni przed dokonaniem rozbiórki. Po opublikowaniu ogłoszenia, szczątki zmarłego muszą zostać ponownie pochowane na cmentarzu.
Jeśli osoba chce przenieść własność grobu na cmentarzu parafialnym, powinna skontaktować się z firmą zarządzającą cmentarzem i zastosować odpowiednie procedury. W zależności od przynależności religijnej cmentarza, proces ten może być nieco inny niż w przypadku cmentarza publicznego. W niektórych przypadkach korporacja zarządzająca cmentarzem może wymagać, aby osoba sprzedająca grób zaoferowała go najpierw korporacji cmentarnej, która musi zapłacić pierwotną cenę zakupu wraz z odsetkami. Jeśli korporacja cmentarna odrzuci ofertę, wówczas można przystąpić do transferu.
Dla cmentarza parafialnego istnieją dwa tomy rejestrów działek. Oba tomy obejmują ten sam okres czasu, ale nie są dokładnymi kopiami. Pierwszy tom podaje nazwisko i datę pochówku, a drugi tom zawiera uwagi. Czasami w uwagach odnotowuje się przeniesienie własności. Tomy zawierają również nazwisko, płeć, wiek i rasę. Dodatkowo w tomie 4 znajdują się informacje o tym, kto jest właścicielem działki.
Podobne tematy